Precies dertig jaar werden in Nederland op landelijk niveau de 'nee/nee' en ja/nee'-stickers ingevoerd. Huishoudens geven daarmee aan dat ze geen ongeadresseerde folders of gratis huis-aan-huisbladen te willen ontvangen. Amsterdam besloot in 2017 deze bestaande 'opt-out'-regeling om te keren en voortaan voor een 'opt-in' te kiezen: bewoners moeten met een 'ja'-sticker aangeven dat ze wél folders wensen te ontvangen. De stad wil hiermee de hoeveelheid papier die in de afvalstroom terechtkomt beperken. "De uitspraak van de rechter is heel mooi nieuws in de strijd tegen papierverspilling," stelde wethouder Marieke van Doorninck (Duurzaamheid) dan ook in een reactie. De branchepartijen, waaronder de grafische brancheorganisatie KVGO, zijn echter "ontzettend teleurgesteld' en overwegen tegen het rechterlijk oordeel nog eens in cassatie te gaan.

In 2018 was gemiddeld 23 procent van de brievenbussen in heel Nederland voorzien van een ja/nee- of nee/nee-sticker. In Amsterdam zijn die stickers dan al vervangen door de nieuwe ja-sticker. Dat mist zijn effect niet, berekende het KVGO: "Voor de invoering van de ja-sticker zat op de helft van de 440.000 Amsterdamse brievenbussen een nee/ja- of nee/nee-sticker. We bereikten dus 220.000 huishoudens met reclamefolders. Nu heeft 23% van de Amsterdammers een ja-sticker en bereiken we zo'n 100.000 huishoudens." Uit onderzoek van het gemeentelijke onderzoeksbureau OIS blijkt dat momenteel zelfs op nog slechts 19 procent van de brievenbussen een ja-sticker is geplakt.

Het KVGO vreest dat de rechterlijke uitspraak nu de deur open zet voor een landelijke invoering van de ja-sticker - steden als Rotterdam en Utrecht hebben dat voornemen ook al kenbaar gemaakt - en voorziet grote gevolgen: "Denk hierbij aan winkeliers die hun klanten niet meer kunnen informeren over welke mooie (kortings)acties ze hebben. Consumenten zijn meer kwijt aan hun boodschappen en winkeliers verliezen inkomsten. De kleine kmo-ers die het momenteel al moeilijk hebben in onze leeglopende winkelstraten kunnen hun publiek niet meer bereiken. En dan hebben we het nog niet gehad over de makers en verspreiders van folders en huis-aan-huiskranten die door deze uitspraak minder werk hebben en mensen zullen moeten ontslaan. En dat alles voor een sticker, die is ingevoerd op basis van onjuiste en niet bewezen milieuclaims."

In ons land kwamen branchepartijen en overheden begin dit jaar overeen de bestaande ja/nee-stickerregeling in stand te houden. De stad Leuven kondigde kort daarna aan toch een ja-sticker (en folderbelasting) te willen invoeren om het papierafval terug te dringen. Op de website van de stad zijn op dit moment echter nog altijd alleen de bekende nee/nee en ja/nee-stickers aan te vragen. Schepen van afvalbeleid Thomas Van Oppens (Groen), initiator van de ja-sticker in Leuven, reageerde vorige week nog niet op ons verzoek om toelichting op de actuele stand van zaken.

Precies dertig jaar werden in Nederland op landelijk niveau de 'nee/nee' en ja/nee'-stickers ingevoerd. Huishoudens geven daarmee aan dat ze geen ongeadresseerde folders of gratis huis-aan-huisbladen te willen ontvangen. Amsterdam besloot in 2017 deze bestaande 'opt-out'-regeling om te keren en voortaan voor een 'opt-in' te kiezen: bewoners moeten met een 'ja'-sticker aangeven dat ze wél folders wensen te ontvangen. De stad wil hiermee de hoeveelheid papier die in de afvalstroom terechtkomt beperken. "De uitspraak van de rechter is heel mooi nieuws in de strijd tegen papierverspilling," stelde wethouder Marieke van Doorninck (Duurzaamheid) dan ook in een reactie. De branchepartijen, waaronder de grafische brancheorganisatie KVGO, zijn echter "ontzettend teleurgesteld' en overwegen tegen het rechterlijk oordeel nog eens in cassatie te gaan.In 2018 was gemiddeld 23 procent van de brievenbussen in heel Nederland voorzien van een ja/nee- of nee/nee-sticker. In Amsterdam zijn die stickers dan al vervangen door de nieuwe ja-sticker. Dat mist zijn effect niet, berekende het KVGO: "Voor de invoering van de ja-sticker zat op de helft van de 440.000 Amsterdamse brievenbussen een nee/ja- of nee/nee-sticker. We bereikten dus 220.000 huishoudens met reclamefolders. Nu heeft 23% van de Amsterdammers een ja-sticker en bereiken we zo'n 100.000 huishoudens." Uit onderzoek van het gemeentelijke onderzoeksbureau OIS blijkt dat momenteel zelfs op nog slechts 19 procent van de brievenbussen een ja-sticker is geplakt.Het KVGO vreest dat de rechterlijke uitspraak nu de deur open zet voor een landelijke invoering van de ja-sticker - steden als Rotterdam en Utrecht hebben dat voornemen ook al kenbaar gemaakt - en voorziet grote gevolgen: "Denk hierbij aan winkeliers die hun klanten niet meer kunnen informeren over welke mooie (kortings)acties ze hebben. Consumenten zijn meer kwijt aan hun boodschappen en winkeliers verliezen inkomsten. De kleine kmo-ers die het momenteel al moeilijk hebben in onze leeglopende winkelstraten kunnen hun publiek niet meer bereiken. En dan hebben we het nog niet gehad over de makers en verspreiders van folders en huis-aan-huiskranten die door deze uitspraak minder werk hebben en mensen zullen moeten ontslaan. En dat alles voor een sticker, die is ingevoerd op basis van onjuiste en niet bewezen milieuclaims."In ons land kwamen branchepartijen en overheden begin dit jaar overeen de bestaande ja/nee-stickerregeling in stand te houden. De stad Leuven kondigde kort daarna aan toch een ja-sticker (en folderbelasting) te willen invoeren om het papierafval terug te dringen. Op de website van de stad zijn op dit moment echter nog altijd alleen de bekende nee/nee en ja/nee-stickers aan te vragen. Schepen van afvalbeleid Thomas Van Oppens (Groen), initiator van de ja-sticker in Leuven, reageerde vorige week nog niet op ons verzoek om toelichting op de actuele stand van zaken.