De grafische milieukeur, waar al tien jaar over gediscussieerd was, werd uiteindelijk in augustus laatstleden voorgesteld. Men wist al dat het label op de gedrukte producten zou slaan - en niet op de dienstverleners - en een reeks van criteria voor het papier, de verbruiksgoederen, de emissies, het energieverbruik, het afvalbeheer of nog de recyclebaarheid zou vastleggen. Een strenge benadering die heel wat administratief werk vereist om de milieukeur aan een product te kunnen toekennen. In ons interview van februari laatstleden met Beatrice Klose, secretaris-generaal van Intergraf, had ze daar al haar ongerustheid over geuit. Ze pleitte ervoor dat de drukker de milieukeur per type van productie zou kunnen gebruiken.

De handleiding die net gepubliceerd is, preciseert voor de bevoegde lokale overheden de voorwaarden om de milieukeur toe te kennen. Het minste wat men kan zeggen, is dat het werk van de drukkers er niet gemakkelijker op wordt. Meer bepaald omdat een restrictieve interpretatie van de milieukeur gegeven wordt: "De milieukeur kan alleen aan een specifiek gedrukt product toegekend worden en nooit aan een dienst of aan een grafisch bedrijf. Hij kan ook niet aan categorieën van producten (bijv. boeken, kranten, enz.) toegekend worden." De enige speelruimte voor de dienstverleners: weerkerende opdrachten, zoals een weekblad, kunnen de milieukeur krijgen wanneer aan de maximumparameters voldaan is.

In die omstandigheden zou de grafische milieukeur wel eens onbruikbaar kunnen blijken, op enkele grote producties na die door grote bedrijven vervaardigd worden. En dat is waar Intergraf in een persbericht op wijst: "Intergraf vraagt de bevoegde overheden om de praktische haalbaarheid van de milieukeur af te wegen (...) om te garanderen dat de financiële en administratieve lasten niet onrealistisch worden voor de grafische bedrijven, en meer bepaald de KMO's. (...) Ook al is de milieukeur duur en brengt hij administratieve verplichtingen mee, toch zou de mogelijkheid om hem toe te passen op een reeks van gedrukte producten de bedrijven, en meer bepaald de KMO's, er toe kunnen brengen om de invoering ervan te overwegen."

"De Europese drukkers willen maar wat graag hun inspanningen om uitstekende milieuprestaties te bereiken, aantonen," voegt Beatrice Klose er nog aan toe. "Uitmuntendheid mag echter niet ontoegankelijk zijn."

De grafische milieukeur, waar al tien jaar over gediscussieerd was, werd uiteindelijk in augustus laatstleden voorgesteld. Men wist al dat het label op de gedrukte producten zou slaan - en niet op de dienstverleners - en een reeks van criteria voor het papier, de verbruiksgoederen, de emissies, het energieverbruik, het afvalbeheer of nog de recyclebaarheid zou vastleggen. Een strenge benadering die heel wat administratief werk vereist om de milieukeur aan een product te kunnen toekennen. In ons interview van februari laatstleden met Beatrice Klose, secretaris-generaal van Intergraf, had ze daar al haar ongerustheid over geuit. Ze pleitte ervoor dat de drukker de milieukeur per type van productie zou kunnen gebruiken. De handleiding die net gepubliceerd is, preciseert voor de bevoegde lokale overheden de voorwaarden om de milieukeur toe te kennen. Het minste wat men kan zeggen, is dat het werk van de drukkers er niet gemakkelijker op wordt. Meer bepaald omdat een restrictieve interpretatie van de milieukeur gegeven wordt: "De milieukeur kan alleen aan een specifiek gedrukt product toegekend worden en nooit aan een dienst of aan een grafisch bedrijf. Hij kan ook niet aan categorieën van producten (bijv. boeken, kranten, enz.) toegekend worden." De enige speelruimte voor de dienstverleners: weerkerende opdrachten, zoals een weekblad, kunnen de milieukeur krijgen wanneer aan de maximumparameters voldaan is. In die omstandigheden zou de grafische milieukeur wel eens onbruikbaar kunnen blijken, op enkele grote producties na die door grote bedrijven vervaardigd worden. En dat is waar Intergraf in een persbericht op wijst: "Intergraf vraagt de bevoegde overheden om de praktische haalbaarheid van de milieukeur af te wegen (...) om te garanderen dat de financiële en administratieve lasten niet onrealistisch worden voor de grafische bedrijven, en meer bepaald de KMO's. (...) Ook al is de milieukeur duur en brengt hij administratieve verplichtingen mee, toch zou de mogelijkheid om hem toe te passen op een reeks van gedrukte producten de bedrijven, en meer bepaald de KMO's, er toe kunnen brengen om de invoering ervan te overwegen." "De Europese drukkers willen maar wat graag hun inspanningen om uitstekende milieuprestaties te bereiken, aantonen," voegt Beatrice Klose er nog aan toe. "Uitmuntendheid mag echter niet ontoegankelijk zijn."