De grote meerderheid van de installaties die tot nu toe geleverd werden, ging naar de bedrijfswereld die er transactionele documenten in kleur mee vervaardigt. De grafische toepassingen, bijvoorbeeld de druk van kranten en tijdschriften, zijn echter niet doorgebroken. En ook de verkoop van inkjet-rotatiepersen aan de sectoren van de direct mail en de boekproductie is relatief beperkt gebleven. Ondanks alle voorspellingen dat de inkjet de 'offsetkiller' zou worden, denk ik dat met offsetpersen de voorbije jaren veel meer omzet geboekt is dan met inkjet. Ik schat dat er nog geen dertig boekdrukkers inkjetpersen geïnstalleerd hebben en dat het aantal direct mail bedrijven met een inkjetpers nog lager ligt. In de transactionele en bedrijfsmarkt heeft het systeem met meer dan 500 installaties meer succes gehad. Ondertussen bleven alle geledingen van de grafische markt echter wel tonerprinters aankopen.

Hoewel de verkoop van inkjetpersen geen hoge toppen scheert, komen er toch meer leveranciers op de markt en worden er nieuwe en verbeterde persen aangeboden. Op drupa 2012, dat er over een jaar aankomt en dat opnieuw een 'Inkjet drupa' zal worden, verwachten we dan ook een aantal nieuwe ontwikkelingen te zien. De systemen van de bestaande leveranciers - HP, Impika, Kodak, Océ, Ricoh Infoprint, Screen en Xerox - zullen wellicht concurrentie krijgen van oplossingen van Delphax, KBA, Nipson en manroland, en misschien zelfs van Heidelberg. Zal de markt er dan klaar voor zijn om die persen te omarmen en er de offsetpersen mee te vervangen?

In de eerste plaats moeten we ons afvragen waarom die persen niet verkopen. En de redenen daarvoor kunnen per onderdeel van de grafische sector verschillen. Bekijken we eerst de sector van de boekproductie - het onderdeel van de grafische bedrijfstak dat tot nu toe de meeste inkjetpersen afgenomen heeft. Het grootste aantal daarvan staat in de VS en gewoonlijk gaat het om exemplaren van de T-serie van HP en om Prosper-modellen van Kodak. Voor zover ik weet zijn er buiten Noord-Amerika maar vijf monochrome en twee kleurenpersen verkocht die voor de productie van boeken ingezet worden. Waarom leeft er blijkbaar vooral in de VS een vraag naar die persen? De reden is dat ze hoofdzakelijk voor opdrachten uit de onderwijswereld ingezet worden: de uitgevers herzien geregeld hun publicaties zodat ze heel wat kleine oplagen van kleurenboeken bestellen. Dat leidt tot een vraag naar inkjetpersen. Daarnaast zijn Noord-Amerikaanse uitgevers zich ook beter bewust van de aantrekkingskracht die uitgaat van e-boeken zoals de Kindle en hebben ze hun strategie daaraan aangepast, meer bepaald door kleinere oplagen voor boeken te bestellen. Bovendien is er de enorme toename van de uitgaven in eigen beheer, die ook een wijziging in de uitgeversmarkt weerspiegelt. Ten slotte lijken de uitgevers ook de kosten om een voorraad aan te houden af te wegen tegen de drukkosten per exemplaar. In mijn ogen hebben de grote Amerikaanse uitgevers al bij al een betere kijk op de impact die de technologie op de boekproductie heeft dan de uitgevers elders.

Maar opdat de inkjetdruk in de boekproductie echt zou doorbreken, moeten de boekuitgevers hun referentiekader veranderen. Van grote boekdrukkers in Europa hoor ik dat dit niet het geval is. De meeste uitgevers mogen bij een herdruk dan wel oog hebben voor de besparingen die mogelijk zijn met de digitale monochrome druk, toch zijn er maar heel weinig uitgevers die overwegen om voor een eerste uitgave een beroep te doen op de inkjet-kleurendruk.

De krantendruk is een andere sector waar de inkjet-rotatiedruk volgens de waarnemers een belangrijke rol zou gaan spelen. Daar is vandaag helemaal niets van te merken en bij mijn weten heeft geen enkele grote krantenuitgever die technologie al in huis gehaald. Er bestaan weliswaar kranten die op inkjetpersen gedrukt worden, maar dan gaat het om edities die door grafische dienstverleners vervaardigd worden voor de verkoop in hotels, vliegtuigen en toeristische centra. Krantenuitgevers zouden theoretisch inkjetpersen kunnen gebruiken om volledige kranten te vervaardigen, of om regionale katernen of reclamekaternen naast offsetkaternen te drukken. Maar dat is nog niet het geval en ik zie het ook niet zo snel gebeuren, op één of twee uitzonderingen na.

Een van de andere ontwikkelingen die in de toekomst een impact op de verkoop van persen kan hebben, zijn de hybride oplossingen. Daarbij gaat het om een combinatie van offset en inkjet en worden de inkjetprintkoppen ofwel op de offsetpers ofwel op de afwerklijn gemonteerd. Dat maakt het mogelijk om digitale gegevens met offsetdruk te vermengen. In het verleden bood alleen Kodak zulke printkoppen aan, maar nu is er een groot aantal leveranciers op dat domein actief en met hun aanbod wordt een beperkte mate van individualisering mogelijk tegen veel lagere drukkosten.

Er zijn ook technische factoren die de verkoop van inkjetpersen voor de sectoren van de handels- en krantendruk belemmeren. Dan denken we in eerste instantie aan substraten en inkten. Op het ogenblik vergt de inkjetdruk speciale substraten of een behandeling van de substraten opdat de inkjet-inkten een goede kleurkwaliteit zouden opleveren zonder dat ze door de drager doorschemeren. Zulke substraten zijn gewoonlijk 30% duurder dan standaard offsetpapieren. De inkten zijn op hun beurt alleen te koop bij specifieke persleveranciers en zijn ook erg duur. De leveranciers en papierproducenten werken aan oplossingen, maar de vraag is voorlopig nog klein te noemen. Zo kan de wereldwijde vraag naar speciaal papier, vandaag heel gemakkelijk op één enkele papiermachine vervaardigd worden. Een realistischer oplossing bestaat er wellicht in om de inkjet-inkten beter geschikt te maken voor offsetpapier. Vandaag is er al een oplossing voor sommige papiersoorten. Daarbij wordt gebruik gemaakt van speciale pigmenten die met de drager reageren. R.R. Donnelley, de grootste drukker ter wereld die zijn eigen ProteusJet inkjetpersen bouwt, gebruikt inkten met zulke pigmenten en die doen het goed op standaard offsetpapier. Gestreken papieren zijn ook een probleem voor inkjet-persen omdat de inkt moeilijk droogt. Maar ook hiervoor is er een oplossing: namelijk een coating die na het drukken aangebracht wordt. R.R. Donnelley (weeral) past die technologie, die in de nabije toekomst ook voor andere persen beschikbaar zal worden, al toe.

Uitgevers en drukkers moeten zich voorbereiden zodat ze klaar staan om hun voordeel te doen met het grotere aanbod dat er na drupa 2012 wellicht zal zijn. Uitgevers moeten oog krijgen voor de nieuwe dynamiek van de markt en drukkers moeten de leveranciers vragen om snel met oplossingen voor de problemen met inkten en substraten voor de dag te komen. Dat moet de drukkers in staat stellen om aan de vraag van hun klanten tegemoet te komen - die willen zich immers niet uit de markt prijzen in een periode waarin de concurrentie van de elektronische media almaar groter wordt.

De grote meerderheid van de installaties die tot nu toe geleverd werden, ging naar de bedrijfswereld die er transactionele documenten in kleur mee vervaardigt. De grafische toepassingen, bijvoorbeeld de druk van kranten en tijdschriften, zijn echter niet doorgebroken. En ook de verkoop van inkjet-rotatiepersen aan de sectoren van de direct mail en de boekproductie is relatief beperkt gebleven. Ondanks alle voorspellingen dat de inkjet de 'offsetkiller' zou worden, denk ik dat met offsetpersen de voorbije jaren veel meer omzet geboekt is dan met inkjet. Ik schat dat er nog geen dertig boekdrukkers inkjetpersen geïnstalleerd hebben en dat het aantal direct mail bedrijven met een inkjetpers nog lager ligt. In de transactionele en bedrijfsmarkt heeft het systeem met meer dan 500 installaties meer succes gehad. Ondertussen bleven alle geledingen van de grafische markt echter wel tonerprinters aankopen. Hoewel de verkoop van inkjetpersen geen hoge toppen scheert, komen er toch meer leveranciers op de markt en worden er nieuwe en verbeterde persen aangeboden. Op drupa 2012, dat er over een jaar aankomt en dat opnieuw een 'Inkjet drupa' zal worden, verwachten we dan ook een aantal nieuwe ontwikkelingen te zien. De systemen van de bestaande leveranciers - HP, Impika, Kodak, Océ, Ricoh Infoprint, Screen en Xerox - zullen wellicht concurrentie krijgen van oplossingen van Delphax, KBA, Nipson en manroland, en misschien zelfs van Heidelberg. Zal de markt er dan klaar voor zijn om die persen te omarmen en er de offsetpersen mee te vervangen?In de eerste plaats moeten we ons afvragen waarom die persen niet verkopen. En de redenen daarvoor kunnen per onderdeel van de grafische sector verschillen. Bekijken we eerst de sector van de boekproductie - het onderdeel van de grafische bedrijfstak dat tot nu toe de meeste inkjetpersen afgenomen heeft. Het grootste aantal daarvan staat in de VS en gewoonlijk gaat het om exemplaren van de T-serie van HP en om Prosper-modellen van Kodak. Voor zover ik weet zijn er buiten Noord-Amerika maar vijf monochrome en twee kleurenpersen verkocht die voor de productie van boeken ingezet worden. Waarom leeft er blijkbaar vooral in de VS een vraag naar die persen? De reden is dat ze hoofdzakelijk voor opdrachten uit de onderwijswereld ingezet worden: de uitgevers herzien geregeld hun publicaties zodat ze heel wat kleine oplagen van kleurenboeken bestellen. Dat leidt tot een vraag naar inkjetpersen. Daarnaast zijn Noord-Amerikaanse uitgevers zich ook beter bewust van de aantrekkingskracht die uitgaat van e-boeken zoals de Kindle en hebben ze hun strategie daaraan aangepast, meer bepaald door kleinere oplagen voor boeken te bestellen. Bovendien is er de enorme toename van de uitgaven in eigen beheer, die ook een wijziging in de uitgeversmarkt weerspiegelt. Ten slotte lijken de uitgevers ook de kosten om een voorraad aan te houden af te wegen tegen de drukkosten per exemplaar. In mijn ogen hebben de grote Amerikaanse uitgevers al bij al een betere kijk op de impact die de technologie op de boekproductie heeft dan de uitgevers elders. Maar opdat de inkjetdruk in de boekproductie echt zou doorbreken, moeten de boekuitgevers hun referentiekader veranderen. Van grote boekdrukkers in Europa hoor ik dat dit niet het geval is. De meeste uitgevers mogen bij een herdruk dan wel oog hebben voor de besparingen die mogelijk zijn met de digitale monochrome druk, toch zijn er maar heel weinig uitgevers die overwegen om voor een eerste uitgave een beroep te doen op de inkjet-kleurendruk. De krantendruk is een andere sector waar de inkjet-rotatiedruk volgens de waarnemers een belangrijke rol zou gaan spelen. Daar is vandaag helemaal niets van te merken en bij mijn weten heeft geen enkele grote krantenuitgever die technologie al in huis gehaald. Er bestaan weliswaar kranten die op inkjetpersen gedrukt worden, maar dan gaat het om edities die door grafische dienstverleners vervaardigd worden voor de verkoop in hotels, vliegtuigen en toeristische centra. Krantenuitgevers zouden theoretisch inkjetpersen kunnen gebruiken om volledige kranten te vervaardigen, of om regionale katernen of reclamekaternen naast offsetkaternen te drukken. Maar dat is nog niet het geval en ik zie het ook niet zo snel gebeuren, op één of twee uitzonderingen na. Een van de andere ontwikkelingen die in de toekomst een impact op de verkoop van persen kan hebben, zijn de hybride oplossingen. Daarbij gaat het om een combinatie van offset en inkjet en worden de inkjetprintkoppen ofwel op de offsetpers ofwel op de afwerklijn gemonteerd. Dat maakt het mogelijk om digitale gegevens met offsetdruk te vermengen. In het verleden bood alleen Kodak zulke printkoppen aan, maar nu is er een groot aantal leveranciers op dat domein actief en met hun aanbod wordt een beperkte mate van individualisering mogelijk tegen veel lagere drukkosten. Er zijn ook technische factoren die de verkoop van inkjetpersen voor de sectoren van de handels- en krantendruk belemmeren. Dan denken we in eerste instantie aan substraten en inkten. Op het ogenblik vergt de inkjetdruk speciale substraten of een behandeling van de substraten opdat de inkjet-inkten een goede kleurkwaliteit zouden opleveren zonder dat ze door de drager doorschemeren. Zulke substraten zijn gewoonlijk 30% duurder dan standaard offsetpapieren. De inkten zijn op hun beurt alleen te koop bij specifieke persleveranciers en zijn ook erg duur. De leveranciers en papierproducenten werken aan oplossingen, maar de vraag is voorlopig nog klein te noemen. Zo kan de wereldwijde vraag naar speciaal papier, vandaag heel gemakkelijk op één enkele papiermachine vervaardigd worden. Een realistischer oplossing bestaat er wellicht in om de inkjet-inkten beter geschikt te maken voor offsetpapier. Vandaag is er al een oplossing voor sommige papiersoorten. Daarbij wordt gebruik gemaakt van speciale pigmenten die met de drager reageren. R.R. Donnelley, de grootste drukker ter wereld die zijn eigen ProteusJet inkjetpersen bouwt, gebruikt inkten met zulke pigmenten en die doen het goed op standaard offsetpapier. Gestreken papieren zijn ook een probleem voor inkjet-persen omdat de inkt moeilijk droogt. Maar ook hiervoor is er een oplossing: namelijk een coating die na het drukken aangebracht wordt. R.R. Donnelley (weeral) past die technologie, die in de nabije toekomst ook voor andere persen beschikbaar zal worden, al toe. Uitgevers en drukkers moeten zich voorbereiden zodat ze klaar staan om hun voordeel te doen met het grotere aanbod dat er na drupa 2012 wellicht zal zijn. Uitgevers moeten oog krijgen voor de nieuwe dynamiek van de markt en drukkers moeten de leveranciers vragen om snel met oplossingen voor de problemen met inkten en substraten voor de dag te komen. Dat moet de drukkers in staat stellen om aan de vraag van hun klanten tegemoet te komen - die willen zich immers niet uit de markt prijzen in een periode waarin de concurrentie van de elektronische media almaar groter wordt.