Febelgra reageert op de uitspraken van Alexander De Croo, minister van Ontwikkelingssamenwerking, Digitale Agenda, Telecom en Post. Die geeft aan dat e-facturatie van en naar de overheid binnen de vijf jaar de norm zou moeten worden. De beroepsvereniging pleit voor een eerlijke communicatie in dit verband.

Het persbericht van Febelgra van 17 februari:

Digitaal communiceren is vandaag niet weg te denken uit de samenleving. Het probleem is echter dat het hele debat tot zo'n hype wordt verheven, dat de argumenten niet altijd even correct en genuanceerd zijn.

There is no such thing as a free lunch...

Volgens een studie van de FOD Administratieve Vereenvoudiging zou het versturen van een papieren factuur in ons land vijf tot negen euro duurder zijn dan een digitale factuur. Op basis hiervan argumenteert de overheid dat e-facturatie een besparingsmaatregel is. In plaats van een loutere "besparing" gaat het in de praktijk eerder over een "verschuiving van de kost".

Vele ondernemingen en burgers wensen facturen nog steeds op een papieren drager te klasseren en dienen elektronische facturen zelf af te printen. De kosten voor het printen maar ook voor de administratieve afhandeling, schuift de overheid dus zonder meer door.

Digitale kloof

In tweede instantie is er de sociale dimensie. De kennismaatschappij heeft niet te onderschatten sociale gevolgen. Zo bestendigt het de digitale kloof: de tweedeling tussen diegenen die toegang hebben tot internet en deze die hiervan verstoken blijven, zowel op basis van socio-economische motieven als leeftijdsgebonden redenen. Een overheid kan en mag hier niet ongevoelig voor blijven. Dit is op zich al een voldoende reden om ook de papieren factuur te blijven handhaven.

Noodzaak is niet altijd de basis voor succes

De overheid leidt tevens de "noodzaak" van e-facturatie af uit het zogenaamde succes ervan. Ze vertelt er echter niet bij dat bijvoorbeeld nutsbedrijven één of andere korting geven wanneer de klant bij het abonnement of de aansluiting opteert voor elektronische facturatie. Niet te verwonderen dat de consument dan opteert voor de goedkopere keuze; een voordeel dat bovendien op langere termijn teniet wordt gedaan indien hij beslist de facturen zelf af te printen.

Hiertegen kan bovendien even goed een ander statistisch bewijs geplaatst worden: 98 % van de Belgen verkiest zijn correspondentie nog steeds op een papieren drager te ontvangen, aangetoond door een studie van bpost.

Papier doodt geen bomen

Het ecologische argument kwam niet meteen voor in de berichten in de pers vanwege de overheid. Maar tijdens het radioprogramma Hautekiet op Radio 1 deze ochtend, moest ook dit non-argument bij uitstek de revue passeren. Papier zou ecologisch belastend zijn en waardevolle bossen vernietigen. Een argument dat onvermijdelijk in het collectieve geheugen staat gegrift en dat de actoren uit de papierketen te lang over zich heen hebben laten komen.

De realiteit is anders. Papier bestaat voor het grootste deel uit resten van de houtverwerkende nijverheid. Diverse labels, zoals FSC en PEFC garanderen dat hout niet afkomstig is van waardevolle natuurgebieden, maar wel van aangeplante percelen. Hierbij worden minstens evenveel bomen opnieuw aangeplant als dat er gebruikt worden.

De grafische sector heeft de laatste twee decennia zeer zware inspanningen geleverd op ecologisch vlak, zodat het vandaag in ons land op zowat alle parameters beter scoort dan de opgelegde normeringen. De ecologische voetafdruk van de digitale media blijkt daarentegen alleen maar toe te nemen (omwille van datacentra, de groeiende berg elektronisch afval,...).

Febelgra reageert op de uitspraken van Alexander De Croo, minister van Ontwikkelingssamenwerking, Digitale Agenda, Telecom en Post. Die geeft aan dat e-facturatie van en naar de overheid binnen de vijf jaar de norm zou moeten worden. De beroepsvereniging pleit voor een eerlijke communicatie in dit verband. Het persbericht van Febelgra van 17 februari:Digitaal communiceren is vandaag niet weg te denken uit de samenleving. Het probleem is echter dat het hele debat tot zo'n hype wordt verheven, dat de argumenten niet altijd even correct en genuanceerd zijn. There is no such thing as a free lunch...Volgens een studie van de FOD Administratieve Vereenvoudiging zou het versturen van een papieren factuur in ons land vijf tot negen euro duurder zijn dan een digitale factuur. Op basis hiervan argumenteert de overheid dat e-facturatie een besparingsmaatregel is. In plaats van een loutere "besparing" gaat het in de praktijk eerder over een "verschuiving van de kost".Vele ondernemingen en burgers wensen facturen nog steeds op een papieren drager te klasseren en dienen elektronische facturen zelf af te printen. De kosten voor het printen maar ook voor de administratieve afhandeling, schuift de overheid dus zonder meer door. Digitale kloofIn tweede instantie is er de sociale dimensie. De kennismaatschappij heeft niet te onderschatten sociale gevolgen. Zo bestendigt het de digitale kloof: de tweedeling tussen diegenen die toegang hebben tot internet en deze die hiervan verstoken blijven, zowel op basis van socio-economische motieven als leeftijdsgebonden redenen. Een overheid kan en mag hier niet ongevoelig voor blijven. Dit is op zich al een voldoende reden om ook de papieren factuur te blijven handhaven.Noodzaak is niet altijd de basis voor succesDe overheid leidt tevens de "noodzaak" van e-facturatie af uit het zogenaamde succes ervan. Ze vertelt er echter niet bij dat bijvoorbeeld nutsbedrijven één of andere korting geven wanneer de klant bij het abonnement of de aansluiting opteert voor elektronische facturatie. Niet te verwonderen dat de consument dan opteert voor de goedkopere keuze; een voordeel dat bovendien op langere termijn teniet wordt gedaan indien hij beslist de facturen zelf af te printen. Hiertegen kan bovendien even goed een ander statistisch bewijs geplaatst worden: 98 % van de Belgen verkiest zijn correspondentie nog steeds op een papieren drager te ontvangen, aangetoond door een studie van bpost.Papier doodt geen bomenHet ecologische argument kwam niet meteen voor in de berichten in de pers vanwege de overheid. Maar tijdens het radioprogramma Hautekiet op Radio 1 deze ochtend, moest ook dit non-argument bij uitstek de revue passeren. Papier zou ecologisch belastend zijn en waardevolle bossen vernietigen. Een argument dat onvermijdelijk in het collectieve geheugen staat gegrift en dat de actoren uit de papierketen te lang over zich heen hebben laten komen.De realiteit is anders. Papier bestaat voor het grootste deel uit resten van de houtverwerkende nijverheid. Diverse labels, zoals FSC en PEFC garanderen dat hout niet afkomstig is van waardevolle natuurgebieden, maar wel van aangeplante percelen. Hierbij worden minstens evenveel bomen opnieuw aangeplant als dat er gebruikt worden. De grafische sector heeft de laatste twee decennia zeer zware inspanningen geleverd op ecologisch vlak, zodat het vandaag in ons land op zowat alle parameters beter scoort dan de opgelegde normeringen. De ecologische voetafdruk van de digitale media blijkt daarentegen alleen maar toe te nemen (omwille van datacentra, de groeiende berg elektronisch afval,...).