De gedrukte illustraties op het afdak van het Flageyplein vormen het decor voor een speels zwemtafereel. Bovendien zijn de personages zo gepositioneerd dat de zon gekleurde schaduwen op de grond kan werpen.
...
De gedrukte illustraties op het afdak van het Flageyplein vormen het decor voor een speels zwemtafereel. Bovendien zijn de personages zo gepositioneerd dat de zon gekleurde schaduwen op de grond kan werpen. Het Flageyplein is een bekende ontmoetingsplek in Brussel en een plaats waar heel wat Brusselaars dagelijks passeren. Het plein dat vroeger ooit op de Grote Vijver veroverd werd, is in de loop der jaren van uitzicht veranderd, maar het water (vijver, fonteinen op het plein) is nog altijd aanwezig. Dat is wat de versiering op het glazen afdak van de tram- en bushalte van Flagey duidelijk maakt en wat het kunstproject van de Fransman Philippe Schleret - Bal(l)ade sous-marine (zingen en wandelen onder water) - naar voren haalt. 'Balade' of 'Ballade': de kunstenaar speelt met de twee schrijfwijzen (in het Nederlands gaat het woordspel jammer genoeg verloren). "Het is tegelijk een wandeling en een gedicht/ballade en dat ontbreekt al te vaak in de wereld", zegt hij. Philippe Schleret licht toe: "Bal(l)ade sous-marine is een zwemscéne op het glazen oppervlak van de tram- en bushalte van het Flageyplein en vormt een symbolische verlenging van de vijvers van Elsene. De zwemscène van de hand van Julia Perez werd in kleur gedrukt op een transparante en gelamineerde zelfklevende film die vervolgens op maat gesneden werd. Het werk is een uitnodiging om aan de soms grijze dagelijkse werkelijkheid te ontsnappen." Die uitnodiging krijg je zowel wanneer je naar boven kijkt als wanneer je de stoep bekijkt. "Als de zon schijnt, worden de afbeeldingen op de grond geprojecteerd. Ook wanneer 's avonds de straatverlichting brandt, wordt de omgeving rond en onder het afdak met kleuren overspoeld. Daardoor ontstaat een sfeer van zon en lachende gezichten." En daar blijft het niet bij: "Er zijn ook de zwemmers en zwemsters (even veel zwemmers als zwemsters, in roze en blauw, die de hele wereld vertegenwoordigen), honden (omdat die van water houden), boeien, strandballen, luchtmatrassen...." Het kunstwerk telt een zestigtal elementen. Dit project werd al sinds jaren voorbereid en had normaal in juni 2020 geïnstalleerd moeten worden. Maar door de pandemie is de installatie uitgesteld. "Zes jaar geleden kreeg ik het idee om het glazen afdak te versieren. Ik heb toen contact opgenomen met het architectenbureau Skope om te zien of het zich in mijn idee kon vinden. Het bureau was meteen bijzonder enthousiast. Ik heb me vervolgens tot de verschillende politieke spelers en overheidsinstanties gewend om die zwemscène op het glazen afdak van de tram- en bushalte te kunnen aanbrengen", legt Philippe Schleret uit. Om dit project nu toch tot een goed einde te brengen, heeft Philippe opnieuw aan de mouw van alle betrokken overheidsinstanties moeten trekken om de toelating te krijgen. Uiteindelijk werd het project half september 2023 geïnstalleerd. Om dit kunstproject te realiseren, heeft Philippe Schleret een beroep gedaan op Hexis (een producent van zelfklevende films), printerfabrikant Mutoh en de Belgische distributeur Papyrus. De zelfklevende transparante films hebben een bescherming tegen uv-straling gekregen en werden door AP Lettering in Vorst gedrukt. De drukkerij zette twee Mutoh 1641SR-printers (CMYK) in die van ecosolventinkten gebruik maken en een drukbreedte van 162 cm hebben. "We hebben verscheidene inktlagen aangebracht en toch een zekere transparantie van de illustraties behouden. Het kleurbeheer was heel belangrijk omdat de illustraties op de grond geprojecteerd moeten kunnen worden", duidt Philippe Schleret. Omdat de menselijke figuren tot 4,50 meter groot zijn, moest het ontwerp in de lengte gedrukt worden en in één enkel stuk op rollen. Om de stevigheid van de zelfklevende films te verhogen, werden ze ook nog gelamineerd. "Ik laat de films altijd lamineren omdat ze zo steviger worden en ze later ook gemakkelijker verwijderd kunnen worden. Als de bekleding alleen maar uit één filmlaag bestaat, kun je scheurtjes krijgen. Wanneer je buitenshuis zelfklevende films aanbrengt, moet hun hechting op het oppervlak stevig genoeg zijn, maar mogen ze ook geen sporen achterlaten wanneer ze verwijderd worden", legt Schleret uit. De bedrukte en geplastificeerde films werden vervolgens 's nachts met een hoogtewerker aangebracht door gespecialiseerde medewerkers van de drukkerij - drie nachten waren er nodig. Volgens plan blijft het werk 'Bal(l)ade sous-marine' minstens zes maanden lang op het afdak, dat wil zeggen tot in maart. Maar die termijn kan tot twee of drie jaar verlengd worden. In dat geval wil Philippe Schleret het werk uitbreiden met nieuwe personages, met golven, met rimpelingen in het water, of zelfs met 'augmented reality'. "De mensen kijken immers altijd op hun smartphone", zegt de kunstenaar. Sinds het kunstwerk geïnstalleerd is, merkt men een grotere toestroom van mensen. Het kunstwerk is dus goed op weg om evolutief te worden en de voorbijgangers en pendelaars telkens weer te verrassen. Het is niet de eerste keer dat Philippe Schleret een illustratie op een glazen dak realiseert. In 2016 mocht hij al het dak van de Ravensteingalerij in Brussel versieren met enorme roze bloemen die op die van de Japanse kerselaar geïnspireerd waren. Toen is trouwens de samenwerking met Hexis van start gegaan.