Insignis etiketten plant tweede Gallus Labelfire

"Een wijnproducent die trots is op zijn wijn, wil ook een mooi etiket op de fles. De prijs is daarbij dan van ondergeschikt belang. Het is bovendien maar een klein onderdeel van de totale kostprijs", aldus directeur-eigenaar Ferdinand Hager van Insignis. En dat biedt mogelijkheden voor de Weense etikettendrukkerij. Met een werknemersbestand van 55 kan het de echt 'grote jongens' qua oplages niet aan, maar het focust zich dan ook op bijzondere etiketten met meer toegevoegde waarde, een onvergelijkbare kwaliteit en daarmee een betere marge. Dat leidde ertoe dat het dit jaar als debutant werd beloond met een Finat Label Award, een mondiale prijs voor zelfklevende etiketten, in de categorie hybride etikettendruk. Die kreeg het voor een etiket voor Frizzante, een wijn met een bubbeltje van het eveneens Oostenrijkse wijngoed PayerPayer.De jury van de Finat Label Awards roemde het esthetische eindresultaat waaronder het bijzondere veredelingsproces. Het etiket wordt geproduceerd op een Gallus Labelfire hybride drukpers met eveneens hybride veredelingsmogelijkheden. Als eerste stap wordt coldfoil met een verloop van 0 tot 100 procent op het papier aangebracht dat digitaal in inkjet wordt bedrukt met de Heidelberg digitale print unit, voordat zij in flexo wordt gelakt. De softtouch lak bevindt zich over het hele oppervlak. Daar overheen wordt nog eens - opnieuw digitaal - gedeeltelijk een reliëflak aangebracht in de digitale veredelingsunit (DEU, Digital Embellishment Unit). Volgens de jury zijn de behaalde glans- en lichteffecten niet haalbaar met gangbare printtechnieken. "Om een perfect drukbeeld en de speciale combinatie van de verschillende veredelingsstappen te krijgen, was een professionele voorbereiding in de lithografie noodzakelijk. Daarvoor werd het motief van wijnbladeren getransformeerd in een negatief drukbeeld waarna de structuren in de digitale unit als gedeelte werden gelakt."Omdat Insignis het awardwinnende etiket op een Gallus Labelfire 340 produceert, nodigde Heidelberg/Gallus de vakpers uit om een kijkje in de innovatieve keuken in Oostenrijk te nemen. De Weense drukkerij is sowieso innovatief want Insignis was de eerste drukkerij in Oostenrijk die etiketten in inkjet printte. Een druktechniek die vooral in Zuid-Europa lijkt aan te slaan, laat Uwe Alexander, manager pre-sales support digital solutions bij Heidelberg/Gallus zich ontvallen.Eigenaar Hager maakt van zijn hart geen moordkuil en is volledig open over de aanschafkosten van de nieuwe hybride pers die zowel digitaal als in flexo drukt, evenals conventioneel en digitaal veredelt. Deze bedroegen in totaal 4,5 miljoen euro, die de eigenaar in zeven jaar wil afschrijven. Gezien het werk dat Insignis voor een dergelijke hybride pers ziet, waarin diverse vormen van analoge en digitale technieken worden gecombineerd, vertelt Hager dat een tweede Labelfire ook niet lang meer op zich zal laten wachten. Bij aanschaf van een tweede pers is deze al voor de helft gevuld met een opdracht voor een nieuwe klant. Claudia Göstel, manager marketing en communicatie van Insignis, vult aan dat voor werk voor de Gallus Labelfire, naast merkeigenaren ook bewust gefocust wordt op ontwerpbureaus als klant. Deze blijken vooral geïnteresseerd in de bijzondere designmogelijkheden die er door de combinatie van de verschillende analoge en digitale productietechnieken mogelijk zijn. Zo drukt Insignis op dit moment bijvoorbeeld ook de geversificeerde entreekaarten voor wedstrijden van handbalclub West Wien. Hierbij bevat ieder ticket een zelfklevend etiket met een foto van telkens een van de spelers van het team. Deze kunnen als plakplaatjes worden verzameld tot het hele team compleet is en het plakboek vol, om zo de band tussen supporters en club nog verder te verstevigen. Uiteraard zijn er op die manier meer loyaliteitsacties te bedenken.Na wat inleidende verbale beschietingen van zowel Insignis als Heidelberg/Gallus in de presentatieruimte van Insignis nemen we een kijkje in de productie van de etikettendrukkerij. Daarbij krijgen we uiteraard als eerste de Gallus Labelfire in actie te zien. Deze produceert op dat moment een etiket voor Mister Cider. Dit zelfklevende etiket wordt eerst op een flexotoren van twee strookjes zilverfolie aan de beide zijkanten voorzien, waarna het substraat verder digitaal en in flexo wordt bedrukt. Vervolgens wordt het etiket nogmaals met koudfolie veredeld in de vorm van tekst in zilver.De configuratie bestaat uit een unwinder, een papierspanningscontrole, twee flexo-units, een inkjetmodule met zeven kleuren (CMYK plus groen, oranje, violet) plus wit in 1200 x 1200 dpi, een corona unit na de inkjetunit, opnieuw een flexo-unit, digitale veredelings-, stans-, papierspanningscontrole-, inspec-tie-unit en rewinder. De digitale veredelingsunit is afkomstig van de Zwitserse fabrikantencombinatie Steinemann, Schmid-Rhyner en Gallus. Hiermee kunnen zowel spot- en spoteffecten als overprintlak worden gerealiseerd. Dankzij de digitale embossing kunnen op ieder etiket haptische effecten in verschillende hoogtes worden gecreëerd. Normaal gesproken zou een haptisch effect ook met een dikkere laag zeefdruk kunnen worden gerealiseerd. Maar dan is de hoogte in de hele run, dus in ieder etiket helemaal, noodgedwongen even dik.Na deze proeve van bekwaamheid van de hybride pers komen we in de tweede drukkerijruimte terecht, waar op een Xeikon 3300 onbewerkt zwart papier wordt bedrukt met witte toner.In diezelfde ruimte staat ook een 4 OM van Nilpeter die uit twee flexo-, zes offset en opnieuw twee flexotorens bestaat. De allerlaatste kan ook worden vervangen door een zeefdruktoren. Overigens komt in deze ruimte de tweede Gallus Labelfire te staan, waarvoor dan de Xeikon wordt verplaatst naar de aanpalende, derde productieruimte. Hier staat nog een aantal Nilpeter-configuraties.Bedrijfsleider Pudek vertelt dat Insignis per opdracht bekijkt op welke machinelijn deze het meest efficiënt te produceren is. Christof Naier, hoofd businessnuit Etiketten bij Heidelberg/Gallus, wijst daarbij op de mogelijkheid die de software van Cerm daartoe biedt. Deze berekent namelijk exact welke configuratie het meest rendabel is voor een bepaalde opdracht.Uwe Alexander, manager pre-sales support digitale oplossingen van Heidelberg/Gallus, licht toe dat de Labelfire voorzien is van een aantal extra tools om de kwaliteit van het inkjetdrukwerk zo perfect mogelijk te krijgen. Zo controleert een intern camera-inspectiesysteem of iedere nozzle ook daadwerkelijk een inkjetdruppel op het substraat heeft gedropt. Mocht dat niet zo zijn dan wordt dat automatisch via compensatiesoftware door de volgende printbalk gecorrigeerd. Daardoor ontstaat er geen verschil in de densiteit van het drukwerk. Dit is vooral van belang bij wit printen op een wit substraat, vult Naier aan. "De ontbrekende druppel is wit op wit nauwelijks te zien, maar wordt als 'deuk' in het oppervlak zichtbaar als je er vervolgens een andere kleur overheen wordt gedrukt."Het verschil in densiteit kan volgens Naier ontstaan omdat niet alle printbalken in een inkjetprinter even oud zijn. "Bij een oudere printerbalk komt natuurlijk eerder een keer een niet-functionerende en/of verstopte nozzle voor, terwijl een nieuwe balk nog helemaal geen last heeft van dat probleem."Elders in deze uitgave leest u 'een rondje' langs diverse fabrikanten van etikettenpersen hun mening over hoe snel de digitalisering als productiemethode toeneemt.