Koester de duurzame maakindustrie

De voorlopige cijfers die sectorfederatie Cepi deze maand publiceerde over het jaar 2023 spreken boekdelen. Het verbruik van pulp en papier in Europa daalde vorig jaar met meer dan vijftien procent. De vraag naar grafisch papier kromp met 27,5 procent. Ook het verpakkingssegment deelt in de klappen met een daling van twaalf procent. De productie kelderde voor het tweede jaar op rij met dubbele cijfers: min dertien procent. Daarmee is de daling in 2023 nog meer uitgesproken dan de krimp tijdens de coronacrisis in 2020 toen de productie daalde met bijna vijf procent. De sector surft uiteraard mee op de wereldwijde trends maar industrieel Europa worstelt daarenboven met een fameuze energiehandicap. Cepi stelt vast dat de energiekosten vandaag nog steeds dubbel zo hoog zijn als voor de covidcrisis. "Ze hebben het concurrentievermogen van de Europese industrie aanzienlijk uitgehold", concludeert de organisatie. Terwijl ik dit voorwoord schrijf, verzamelen meer dan zeventig CEO's van internationale industriebedrijven op de Europese industrietop op de site van het chemiebedrijf BASF in de Antwerpse haven. Ook de toplui van Cepi en Pierre Macharis, de voorzitter van Cobelpa, waren present. De energie-intensieve industrie pleitte er voor een Europese industriedeal. In de 'Verklaring van Antwerpen' worden tien actiepunten opgelijst. Onze premier organiseert in april een speciale Europese Raad over industriële competitiviteit en hoopt zo mee de agenda te bepalen voor de volgende Europese Commissie. Het is de hoogste tijd dat de verzuchtingen van onze maakindustrie ernstig worden genomen. Straks staan er Europese, federale en regionale verkiezingen op de agenda, benieuwd wie er de kaart van de industrie durft te trekken anno 2024. De Europese Green Deal heeft de verdienste van ambitieus te zijn, maar een duurzaam paradijs bouw je niet op een industrieel kerkhof. Onze mature economie heeft een performante maakindustrie nodig om welvaart te creëren. In deze moeilijke geopolitieke tijden hebben we niet de luxe om de maakindustrie weg te pesten naar verre landen, integendeel we moeten een deel van de productie terug naar onze contreien halen om niet te afhankelijk te zijn van derde landen. Ondertussen maakt de grafische sector zich op voor twee belangrijke internationale vakbeurzen. In maart trekken we naar Fespa in Amsterdam en op 28 mei openen de deuren van Drupa in Düsseldorf. Fespa verzamelt dit jaar een kleine 500 exposanten en staat in het teken van de verdere industrialisatie van de grootformaatsector (zie blz. 14). Volgens de laatste cijfers verwacht Drupa 1427 exposanten uit vijftig landen. De beursorganisator voorziet 140.000 vierkante meter tentoonstellingsoppervlakte in achttien hallen. Duurzaamheid en digitalisering worden de belangrijkste thema's voor de internationale vakbeurs. Het zijn topics die ook in dit nummer uitvoerig aan bod komen. Zo hebben we aandacht voor web-to-print en het toenemende belang van artificiële intelligentie in die business (zie blz. 20). In het dossier 'Duurzaam drukken' (zie blz. 28) roept Filip Van Wezemael van drukkerij Van der Poorten de sector op om voluit te gaan voor een EMAS-registratie. Van Wezemael ziet de ecocertificatie als een manier om normen voor de brede sector in te voeren en om het imago van onze branche te verbeteren. Een dergelijke certificatie biedt alvast het voordeel dat het gevoerde milieubeleid kan gestaafd worden met spijkerharde data. En dat is niet onbelangrijk in tijden van greenwashing en fake news. Veel leesplezier.