Wie zijn oor te luisteren legt bij professionals uit de grafische sector, hoort de boodschap alsmaar luider klinken. De vijver is leeggevist, vacatures blijven openstaan, grafimedia-bedrijven vinden nauwelijks nog mensen. De oorzaken van deze problematiek zijn structureel en meervoudig. Vooreerst is er de demografische evolutie waardoor steeds meer bedrijven hengelen naar de gunst van steeds minder werkzoekenden. We spreken niet langer over de 'War for Talent', het gaat nu om het vinden van gemotiveerde, betrouwbare mensen zonder meer. En de specifieke opleiding en coaching zal wel (moeten) volgen op d...

Wie zijn oor te luisteren legt bij professionals uit de grafische sector, hoort de boodschap alsmaar luider klinken. De vijver is leeggevist, vacatures blijven openstaan, grafimedia-bedrijven vinden nauwelijks nog mensen. De oorzaken van deze problematiek zijn structureel en meervoudig. Vooreerst is er de demografische evolutie waardoor steeds meer bedrijven hengelen naar de gunst van steeds minder werkzoekenden. We spreken niet langer over de 'War for Talent', het gaat nu om het vinden van gemotiveerde, betrouwbare mensen zonder meer. En de specifieke opleiding en coaching zal wel (moeten) volgen op de werkvloer. De vergrijzing zorgt ervoor dat er jaarlijks een pak ervaring en talent quasi-automatisch wegstroomt uit de grafische bedrijven terwijl de instroom veel te klein is om een en ander te compenseren. Mede door deze realiteit zetten bedrijven in op automatisatie en robotisering om de volumes te verwerken (zie blz. 26). Of ze consolideren om synergievoordelen uit te spelen op een grotere schaal. Investeren in automatische workflows en robots, betekent ook dat de banen van de mensen op de werkvloer kwalitatiever worden op het vlak van jobinhoud en ergonomie. Dat is belangrijk, want de grafische branche worstelt sowieso met een imagoprobleem. De mismatch tussen vraag en aanbod op onze arbeidsmarkt begint al in het onderwijs. Creatieve schermopleidingen zijn bij de jongeren veel populairder dan praktijkrichtingen die focussen op techniek en het bedienen van machines voor het drukken en afwerken. We kunnen die trend met zijn allen betreuren, maar jammeren zet geen zoden aan de dijk. Is de grafische sector voldoende aantrekkelijk opdat jongeren of zij-instromers er gemotiveerd aan de slag willen gaan? Zet de branche voldoende in op wat hedendaagse jongeren belangrijk vinden? Ik denk aan duurzaamheid, diversiteit en digitalisering. Is de grafische sector in staat om jongeren te inspireren en finaal over de streep te trekken? Daar ligt een enorme uitdaging en het wordt dringend om die aan te pakken, de klok tikt. Een mooi voorbeeld van hoe drukkerijen in deze tijden inspirerend uit de hoek kunnen komen, vindt u op blz. 24. De Mechelse drukkerij Buroform organiseerde onlangs de derde editie van hun netwerkevent 'Café Cliché'. De familiale drukkerij stroomde vol voor een boeiende avond rond kunstboeken. Onder het moto 'Let's talk about books, baby' werden verschillende aspecten van het drukproces belicht. Van de Zwitserse en Japanse binding, over kapitaalbandjes tot opdikkend papier en druk op snee, het kwam allemaal aan bod. Het kan dus. Het is aan alle actoren in onze sector - scholen, bedrijven en sectororganisaties - om creatief uit de hoek te komen en de grafische branche aantrekkelijk in de markt te zetten. Omdat het nodig is. En omdat niemand het in onze plaats zal doen. Alvast veel leesplezier met de november-editie van Grafisch Nieuws waarin we ook aandacht hebben voor innovaties op het vlak van 3D-printing (blz. 14), digitaal printen (blz. 20) en motivatie op de werkvloer (blz. 30).